Moje 3 grosze
Linia nie jest ilustracją, sekcją, fragmentem diagramu itp. Nie jest więc treścią. Czym więc jest? wizualną reprezentacją szczególnego rodzaju przerwy. Czyli elementem formatowania. Wobec tego w 100% koszerne, że tako powiem, rozwiązanie, preferowałoby włączanie linii w okolicznościach wymuszonych za pomocą stylów, np. podobnie do css-owego
(szczegóły opisu świadomie uprościłem).
Bieżące ujęcia stylów blokowych jest we Writerze zbyt sztywne, by takie rozwiązanie miało szansę powodzenia. Wskazane jest więc dysponowanie linią jako odrębnym obiektem, wstawianym na żądanie w myśl reguł formatowania bezpośredniego. I tak się dzieje. Linie te, niezależnie od sposobu ich wprowadzenia do dokumentu, w bieżących wydaniach AOO/LO są *zawsze* podkreśleniami dolnymi nowo wstawianego bloku.
Tak więc mamy dostęp do tych samych wzorców linii z co najmniej 2 poziomów: poprzez blok z obramowaniem oraz z autokorekty. Zaś w wersjach zawierających wpis menu Wstaw/Linię jest to 3. metoda.
Chciałbym dodać, że punktu widzenia spójności dokumentu zarówno autokorekta, jak pozycja menu czynią bałagan. Za każdym prazem po wpisaniu np. ~~~<Enter> generowany jest blok typu Domyślny z anonimowym stylem wymuszającym obramowanie dolne. Czyli po wstawieniu wielu przerywników globalne zarządzanie ich postacią jest niestety utrudnione.
O ileż prościej byłoby, gdyby istniał w szablonie styl blokowy Obramowanie albo Pauza, zaś Wstaw/Linię albo autokorekta generowały albo paragraf tego stylu, albo najpierw jego styl potomny ze szczególnym wzorcem linii, a potem dopiero jego instancję.
W ostateczności, jeżeli sami sobie taki styl zrobimy, to wstawienie separatorów do dokumentu polegać będzie na zwykłym tagowaniu -- zastosowaniu stylów; w tym przypadku, niestety, do pustych akapitów (ale przy obecnej koncepcji stylów blokowych trudno inaczej -- nie jest to w 100% koszerne, ale też nie w 100% złe...).
Widać więc, że autokorekta nie jest jedynym sposobem wstawiania linii. Jako osobnik przebywający głównie w świecie idei, dopominałbym się raczej o kompleksowe, rewolucyjne i zarazem ergonomiczne usprawnienia w zarządzaniu stylami, niż o rozbudowę menu/toolbarów o konkretne szczegółowe wpisy.